معنی زله چشم - جستجوی لغت در جدول جو

زله چشم

فرهنگ گویش مازندرانی

زاغ چشم

کسی که چشمان کبود دارد، کبودچشم

فرهنگ فارسی عمید

زهرچشم

نگاه از روی خشم و غضب

فرهنگ فارسی عمید

زاغ چشم

(چَ / چِ)

کنایه از کبودچشم. (آنندراج) :
دمان همچو شیر ژیان پر ز خشم
بلند و سیه خایه و زاغ چشم.
فردوسی.
که در چین زاغ چشمی نام فرهاد
که در صنعت تراشی بوده استاد.
ملافوقی یزدی (از آنندراج).
زال کند سرمه در داغ چشم
گاو پس از مرگ شود زاغ چشم.
امیرخسرو دهلوی (از آنندراج).
و رجوع به زاغ شود

لغت نامه دهخدا

زاق چشم

(چَ / چِ)

رجوع به زاغ چشم شود

لغت نامه دهخدا

زهرچشم

(زَ چَ / چِ)

غضبی که از نگاه تند محسوس شود. (آنندراج). نگاهی که از روی خشم و غضب کنند. (فرهنگ فارسی معین).
- زهرچشم از کسی یا کسانی گرفتن، با عملی آنها را ترسانیدن. (یادداشت بخط مرحوم دهخدا).
- زهرچشم نشان دادن به کسی، مرعوب کردن او را. (از یادداشت بخط مرحوم دهخدا)

لغت نامه دهخدا

یله یشم

(یِلْ لی)

نام کوهی است در حوالی قزوین که صورت حیوانات و غیر حیوانات هم در آنجا پدید آیند همه سنگ شده و متحجرگشته. (برهان) (از ناظم الاطباء). ظاهراً صحیح کلمه یله بشم است نه یله یشم. قزوینی در آثارالبلاد چ ووستنفلد ص 328 آرد: ’یل، ضیعه ای از ضیاع قزوین در سه فرسنگی آن. بدانجا کوهی است که آن را ’یله بشم’خوانند. کسی که بر این کوه بالا رفته مرا حکایت کرد که بر آن صور جانورانی را که خدای تعالی به صورت سنگ سخت مسخ کرده دیده است’. (از حاشیۀ برهان چ معین)

لغت نامه دهخدا

گله چشمه

(گُ لَ / لِ چَ مَ / مِ)

دهی است از دهستان احمدآباد بخش فریمان شهرستان مشهد که در 42هزارگزی شمال باختری فریمان واقع شده است. هوای آن معتدل و سکنۀ آن 44 تن است. آب آنجا از قنات تأمین میشود. محصول آن غلات، پنبه و شغل اهالی زراعت و راه آن مالرو است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 9)

لغت نامه دهخدا

زخم چشم

(زَ مِ چَ)

زدن چشم. چشم زدن. نگاه بد چشم. چشم زخم:
مبادا چشم کس بر خوبی خویش
که زخم چشم، خوبی را کند ریش.
نظامی.
رجوع به چشم زدن، چشم زخم، و زخم شود

لغت نامه دهخدا

خله چشم

(خَ لَ / لِ یِ چَ / چِ)

کنایه از آب غلیظ که در گوشه های چشم فراهم آید، آبی که از اجتماع آن مژگانها به هم چسبند. (آنندراج)

لغت نامه دهخدا

تبه چشم

(تَ بَهْ چَ / چِ)

تباه چشم. رجوع به تباه چشم شود